مرحلۀ چهارم: تجزیه و تحلیل بازار
تعیین آمیختۀ بازاریابی، و بررسی بازار به منظور شناسایی رقبا و شرکا در این مرحله، انجام می­پذیرد.
مرحلۀ پنجم: طراحی محتوا و پیش­آزمودن آن
در مرحلۀ پنجم، آمیختۀ بازاریابی، تبدیل به استراتژی­هایی می­ شود که نمایندۀ کالای اجتماعی و کالای مورد مبادله است.
در این مرحله، محتوای برنامه با بهره گرفتن از اطلاعات بدست آمده از جمعیت هدف، بازار و تجزیه و تحلیل کانال، ساخته و پیش­آزمون می­ شود.
مرحلۀ ششم: اجرا
برقراری ارتباط با مخاطبان و درگیر کردن آنها در طرح، اجرای استراتژی­ها، مستندسازی فرایندهای اجرا، و مقایسۀ آن با زمانبندی پروژه، و در نهایت، بازبینی برنامه، در این مرحله انجام می­ شود.
مرحلۀ هفتم: ارزیابی
و در مرحلۀ آخر، این موارد انجام می­شوند: ارزیابی میزان دریافت اطلاعات برنامه (بازاریابی اجتماعی) توسط مخاطبان، ارزیابی نتایج کوتاه­مدت برنامه و بازبینی طرح، تجزیه و تحلیل تغییرات ـ رخ داده در رفتار، به موجب اجرای این برنامه در ـ جمعیت هدف (ثَکِری و دیگران، ۲۰۰۳، ص. ۱۸ـ۱۶).
نحوه اجرا
در این مطالعه، این دو تکنیک، با هم تلفیق شده و به شکل زیر، اجرا خواهند شد:
درمرحلۀ اول تکنیک دلفی، به ترتیب زیر، اقدام به جمع­آوری اطلاعات مورد نیاز مراحل اول تا چهارم روش اسمارت، می­ شود:
در مرحلۀ اول روش اسمارت که مرحلۀ طراحی اولیه است، مسئله، شناسایی شده و اهداف پروژه، مشخص می­ شود.
در این تحقیق، مسئله، عدم وجود ارتباط یا کمبود ارتباط میان اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها و متخصصین بخش صنعت است و هدف از پروژه، بهبود وضعیت فعلییا همان ایجاد یا افزایش ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها و متخصصین بخش صنعت است.
در مرحلۀ دوم روش اسمارت که مرحلۀ تجزیه و تحلیل جمعیت هدف است، اقدام به بخش­بندی جامعۀ هدف کرده و خواسته ­ها، نیازها و ترجیحات مشتریان، شناسایی می­شوند. در این پروژه، جامعۀ هدف، دو بخش است: یکی اعضای هیأت علمی رشته­ های مختلف گروه مدیریت (مدیریت صنعتی، مدیریت کارآفرینی، مدیریت دولتی، مدیریت مالی، مدیریت بازرگانی، مدیریت بیمه)، و دیگری، متخصصین بخش صنعت (مدیران، سرپرستان و…).
برای شناسایی خواسته، نیازها و ترجیحات هر کدام از دو بخش بالا از نقطه نظر خودشان بصورت جداگانه، پرسش­های زیر، مطرح می­ شود:

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

سؤال یک مربوط به متخصصین صنعت:

به نظر شما، چرا یک متخصص بخش صنعت، باید با اعضای هیأت علمی دانشگاه، ارتباط برقرار کند؟ به عبارت دیگر، چه نیازی به برقراری این ارتباط وجود دارد؟ (به عنوان مثال: آشنایی با روش­های جدید علمی دربارۀ فعالیت شغلی خود، دریافتن دلیل شکست یک پروژه با فهمیدن دلیل علمی آن و…)
سؤال یک مربوط به اعضای هیأت علمی دانشگاه:

به نظر شما، چرا یک عضو هیأت علمی دانشگاه، باید با متخصصین بخش صنعت، ارتباط برقرار کند؟ به عبارت دیگر، چه نیازی به برقراری این ارتباط وجود دارد؟ (به عنوان مثال: عملیاتی کردن علوم نظری خود در صنعت، تشکیل شبکۀ ارتباطی برای فعالیت­های آتی خود در صنعت و…)
سؤال دو مربوط به متخصصین صنعت:

به نظر شما، ارتباط، باید چه ویژگی­هایی داشته باشد تا متخصص بخش صنعت، راغب به برقراری آن باشد؟ (به عنوان مثال: بدون هیچگونه تکلف و پنهان­کاری، از روی صداقت و فقط برای حل مشکل و بهبود وضعیت و…)
سؤال دو مربوط به اعضای هیأت علمی دانشگاه:

به نظر شما، ارتباط، باید چه ویژگی­هایی داشته باشد تا عضو هیأت علمی دانشگاه، راغب به برقراری آن باشد؟ (به عنوان مثال: هنگامی که متخصص صنعت با دیدۀ شک و تردید نسبت به آنچه یک استاد در مورد یک موضوع صنعتی بیان می­ کند ننگرد، هنگامی که خدمات یک استاد به نحو شایسته پس از انجام موفقیت­آمیز یا ناموفق یک پروژه تقدیر شود چراکه وی تمام تلاش خود را نموده است و…)
در مرحلۀ سوم روش اسمارت که تجزیه و تحلیل کانال ارتباطی، صورت می­گیرد، سؤال زیر مطرح می­گردد:
سؤال سه (مشترک بین متخصصین صنعت و اعضای هیأت علمی دانشگاه):

به نظر شما، به چه طریق و از چه کانال­هایی می­توان این ارتباطات را برقرار و تسهیل کرد؟ (به عنوان مثال: از طریق ارسال مجله­هایی برای بخش صنعت که رزومۀ اساتید به تفصیل در آن آورده شده، تعریف پروژه ­هایی برای بهبود فرایند تولید، و ارسال طرح آن به اساتید رشتۀ مرتبط، تشکیل یک اتاق مشترک در هر دو بخش صنعت و دانشگاه برای برقراری ارتباط، تعیین یک رابط میان صنعت و دانشگاه که اطلاعاتی از وضعیت دو بخش در اختیار دیگری قرار دهد و…)
در مرحلۀ چهارم روش اسمارت که تجزیه و تحلیل بازار (آمیختۀ بازاریابی)، صورت می­گیرد سؤالات زیر، مطرح می­ شود:
سؤال چهار مربوط به متخصصین صنعت:

به نظر شما چه موانعیدر متخصص بخش صنعت، وجود دارد که مانع برقراریارتباط با اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها می­ شود؟ (به عنوان مثال: تصور اینکه علوم این اساتید صرفاً نظری است و نمی­تواند کارایی در صنعت داشته باشد، تصور اینکه اساتید توقعات بیش از حد نسبت به توانمندی­های خود دارند و…)
سؤال چهار مربوط به اعضای هیأت علمی دانشگاه:

به نظر شما چه موانعی در اعضای هیأت علمی، وجود دارد که مانع برقراری ارتباط با متخصصین بخش صنعت می­ شود؟ (به عنوان مثال: تصور اینکه متخصصین بخش صنعت صرفاً تجربی بوده و اطلاعی از یافته­های جدید در حوزۀ فعالیتشان ندارند، تصور اینکه متخصصین صنعت خدمات اساتید را به خوبی جبران نمی­کنند و…)
سؤال پنجم (مشترک بین متخصصین صنعت و اعضای هیأت علمی دانشگاه):

چه موانع دیگری(به جز مواردی که به خود شخص بازمی­گردد و در سؤال قبل، پرسیده شد) ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها و متخصصین بخش صنعت را سد می­ کند؟ (به عنوان مثال: بُعد مکانی میان دانشگاه و صنعت، نبود سازوکار ارتباطی در این دو بخش برای تسهیل ارتباط و…)
این دو سؤال اخیر، در واقع همان قیمت در بازاریابی اجتماعی هستند (Price) که فرد را از خرید محصول جدید، یعنی برقراری رابطه با طرف دیگر ارتباط، منع می­ کنند (این موانع، از جمله خود فرد یا رقبای موجود در بازار هستند که مشتری را به سمت خود، جلب می­ کنند تا سراغ برقراری ارتباط نرود). مکان (Place) و ترفیع (Promotion) نیز از جواب­های داده شده به سؤال مرحلۀ سوم و همچنین مواردی که محقق، اضافه می­ کند بدست می ­آید تا مکان توزیع این محصول (برقراری ارتباط) مشخص شود. محصول (Product) نیز همان استراتژی­ها و مداخلاتی است که باید جایگزین رفتار فعلی شود و با بهره گرفتن از اطلاعات به دست آمده از مراحل قبل و نیز تصمیمات محقق، ساخته و طراحی می­ شود.
در اینجا مرحلۀ اول تکنیک دلفیبه پایان می­رسد. در مرحلۀ دوم تکنیک دلفی، این اطلاعات به دست آمده، جمع­بندی شده و دوباره در اختیار افراد، قرار می­گیرد تا نظر نهایی خود را راجع به آنها بدهند و به اجماع در پاسخ­ها برسند.
در مرحلۀ سوم تکنیک دلفی، موانع به دست آمده در مرحلۀ چهارم، در اختیار افراد قرار داده می­ شود تا بر اساس طیف لیکرت، اقدام به تعیین میزان اهمیت (اولویت­ بندی) هر مانع یا همان قیمت نمایند تا سپس بتوان با بهره گرفتن از آزمون فریدمن، ترتیب این موانع را از نظر میزان اهمیت، مشخص نمود.
در مرحلۀ پنجم روش اسمارت، آمیختۀ بازاریابی بدست آمده در مرحلۀ قبل، تبدیل به استراتژی­هایی می­ شود و این استراتژی­ها دوباره در اختیار افراد، قرار می­گیرد تا احتمال موفقیت آنها را به نظر خودشان، باز هم با بهره گرفتن از طیف لیکرت، تعیین نمایند (اولویت­ بندی استراتژی­ها از نظر احتمال موفقیت).
انجام مراحل ششم و هفتم این روش، به دلیل محدودیت­های زمانی و… بسیار مشکل می­باشد. به همین منظور، اقدام به نظرسنجی از خود این افراد می­ شود تا بتوان تخمینی قابل قبول از نحوۀ رفتار آنها، بدست آورد (همان اقدامی که در مرحلۀ پنجم انجام می­گیرد).
جامعۀ آماری تحقیق و روش نمونه گیری
جامعۀ آماری این تحقیق، تمامی اساتید مدیریت دانشگاه­ های تهران (مدیریت صنعتی، دولتی، مالی، بازرگانی، بیمه، بانک، کارآفرینی)، و نیز صنعتگرانی هستند که در شهر تهران، مشغول به فعالیت اقتصادی می­باشند که این مجموعه، طی انجام تکنیک دلفی، به دو پانل اعضای هیأت علمی دانشگاه و متخصصین صنعت تقسیم شد. نکته قابل توجه اینکه در مطالعات کیفی، نمونۀ آماری بین ۴ تا ۴۰ نفر، متغیر می­باشد (هومن, ۱۳۸۵, ص. ۹۲). با توجه به کیفی بودن بخشی از این مطالعه (مراحل اول و دوم تکنیک دلفی) در این مراحل، از نظرات جمعاً ۱۳ صاحب­نظر استفاده شده است (۶ عضو هیأت علمی و ۷ متخصص صنعت) و روش نمونه گیری این مراحل نیز به صورت ارجاعی زنجیره­ای^[۸۲](گلوله برفی) است که در آن، هر کارشناس یا استاد، بوسیلۀ فرد قبلی، به محقق پیشنهاد می­ شود (همان، ص. ۸۸). در مراحلی از تحقیق نیز که مربوط به اولویت­ بندی موانع و همچنین اولویت­ بندی راهکارها می­باشد و به بخش کمّی تحقیق مربوط است از ۳۰ استاد و ۳۰ متخصص صنعت خواسته شد تا اقدام به اولویت­ بندی موانع و نیز راهکارها نمایند. انتخاب این تعداد، به دلیل ناکافی بودن تعداد نمونۀ اولیه (یعنی همان ۱۳ نفر) برای محاسبات کمّی مربوط به این مرحله و دستیابی به حداقل تعداد نمونه برای جامعۀ آماری نرمال (۳۰ نفر) انجام شده است (آذر و مؤمنی، ۱۳۸۹، ص. ۲۹).

روش تحلیل داده ­ها
داده ­های مراحل اول و دوم روش دلفی، توسط تیم تحقیق، طبقه ­بندی شده و بصورت گزاره­های درمی­آید تا در مرحلۀ سوم بصورت طیف لیکرت در اختیار صاحب­نظران قرار گیرد. در این مرحله، تعیین رتبۀ گزاره­ها با بهره گرفتن از نرم­افزار SPSS و آزمون فریدمن صورت می­گیرد. در مرحلۀ چهارم نیز که مربوط به تعیین استراتژی است گزاره­ها توسط صاحب­نظران تعیین شده و تیم تحقیق، این گزاره­ها را طبقه ­بندی کرده و پس از غنی­سازی آن، دوباره بصورت طیف لیکرت در اختیار ایشان قرار می­دهد تا به همان صورت قبل، رتبه بندی صورت پذیرد.