کارهای نا خواسته را به تاخیر انداختن
اختصاص وقت برای اندیشیدن
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
تنظیم کارهای نوشتاری
تنظیم نشست ها و مسافرته ا (ص۱۸۸).
یکی از سوالات اساسی در باب مدیریت زمان ، این است که آیا وقت هم نیاز به مدیریت دارد یا نه ؟ و اگر نیاز دارد به چه علت است ؟ وقت یکی از سرمایه های زندگی است و هدر دادن این سرمایه خلاف عقل و قوانین دین می باشد ، به همین دلیل باید وقت و عمر را مهار نمود و باتوجه به اصول و ضوابط خاص خود ، در مسیر اهداف عادی و عالی از آن بهره گیری نمود.
نیلیپور(۱۳۸۶) معتقد است : افراد به علل مختلفی به مدیریت زمان نیاز دارند ، چرا که:
عمر و زمان قابل بازگشت نیست.
گذشت زمان ، محسوس و ملموس نیست.
زمان با هیچ چیز قابل معاوضه نیست ، حتی با سرمایه های کلان مادی ، چون با وقت می توان آنرا بدست آورد ولی با سرمایه های مادی نمی توان وقت راحاصل نمود .
اوقات فراغت رامیتوان بهینه کرد.
وقت و عمر جانشین پذیر نیست.
زمان وحشی و پرنده است و مهار آن یک هنر بزرگ است.
یک ساعت می توان سعادت و شقاوت یک عمر را در پی داشته باشد.
مفاخر و انسان های موفق با بهره گرفتن از همین زمان هایی که در اختیار ما هست به تعالی روحی رسیده اند.
امور و کارهای متعدد و متنوعی به عهده ی ماست که رسیدگی به آنها محتاج مدیریت زمان است.
مدیریت زمان ، پایه و اساس رشد و نیاز اولیه برای برنامه ریزی موفق است(صص۱۲-۱۱).
.
جدول (۲-۱) عوامل اتلاف وقت علل و راه های مقابله با آنها
ردیف | عامل اتلاف | علل | راه حل |
۱ | مغشوش بودن مسئولیت با اختیار | - ناتوانی در تعیین دقیق مسئولیت های خود - تداخل کارها - مسئولیت بدون اختیار |
- تنظیم فهرست مسئولیتها و به تصویر رساندن آنها - شناسایی کارهای تکراری و حذف آنها - تاکید بر مسئولیت مناسب (متعادل یا اختیار) |
۲ | مراجعین پیش بینی نشده | - فقدان برنامه برای در دسترس نبودن خود - انتظار افراطی از مرئوسین برای ارجاع همه امور به شما - ناتوانی در خاتمه دادن |
- توجه داشته باشید که منظور از باز بودن آن به روی کسانی است که نیازمند یاری می باشند. این موارد با بکار بندید: اختصاص زمانی برای آرامش (نپذیرفتن مراجعین)، گزینش تعداد معدودی از متقاضیان برای ملاقات تمهید یک مکان اختصاص برای خود در محل کار (عدو حضور دائم در دفتر خود). - امور را به نحو موردی (و نه دائمی) بررسی و اداره کنید. - دیگران را در خارج از دفتر کارتان به حضور بپذیرید. |