۲۶٫۴

۲۰٫۷

۲۹٫۱

۹٫۴

۴٫۶

۱۵٫۹

۳٫۲

۸٫۶

۱٫۸

Mean

۳-۲-۳- تبخیر
اندازه ­گیری تبخیر معمولا توسط ایستگاههای تبخیر سنجی وزارت نیرو به وسیله تشتک تبخیر کلاس A انجام می­ شود. در مناطق خشک میزان تبخیر بسیار بالا بوده و اغلب موارد از چند برابر بارش نیز بیشتر است. درجه حرارت و وزش باد در یک منطقه به شدت میزان تبخیر را تحت تاثیر قرار می­ دهند و این فاکتور به نوبه خود از مهمترین عوامل در بررسی هوا و اقلیم یک منطقه به شمار می رود.
آمار موجود از تبخیر در منطقه ، مربوط به سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۰۹ می باشد. تبخیر سالانه تشتک از ۵/۲۶۴۵ میلی متر در سال ۲۰۰۹ تا ۷/۲۹۲۰ میلی متر در سال ۲۰۱۳ متغیر است. میانگین تبخیر سالیانه در طول دوره آماری ۲۷۶۵ میلی متر است که تقریبا ۲۵ برابر میانگین بارش (۱۰۷ میلی متر) در این دوره زمانی است.
۳-۲-۴- باد
باد عامل اصلی تخریب و فرسایش در مناطق بیابانی می­باشد؛ بنابراین برای جلوگیری از اثرات تخریبی آن باید شناخت کافی از آن داشت. به طور کلی قسمت مرکزی ایران در مقیاس سینوپتیک، تحت تأثیر جریان­هایی قرار دارد که توده­های هوا را از مبدأهای مختلف جغرافیایی به آنها هدایت می­ کند [ ۳۵].

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جهت بررسی خصوصیات باد منطقه مورد مطالعه، از آمار ایستگاه هواشناسی فرودگاه اصفهان که نزدیک­ترین ایستگاه به منطقه می­باشد ، استفاده شده است. براساس آمار این ایستگاه که طی یک دوره آماری ۳۰ ساله ( ۲۰۱۳ _ ۱۹۸۴ ) بررسی شد ، کمینه سرعت ماهیانه باد غالب در شهریور ماه و برابر ۶/۷ گره (۹۱/۳) و بیشینه سرعت ماهانه این باد در فروردین ماه و برابر ۸/۱۰ گره ( ۵۶/۵ متر بر ثانیه ) محاسبه شده است.
شدیدترین بادها در این دوره آماری سرعتی برابر ۲۱/۲۵ متر بر ثانیه ( ۴۹ گره ) داشته اند که در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ از غرب، در ۲ فروردین سال ۱۳۷۲ از شمال غرب و ۱۴ فروردین سال ۱۳۶۹ از جنوب غرب وزیده­اند. جهت بادهای شدید فرساینده در ۹ ماه سال غالبا غربی ، جنوب غربی و شمال غربی بوده و در ۳ ماه تیر ، مرداد و شهریور شرقی و جنوب شرقی است[ ۱۴].
۳-۲- ۵- تعیین اقلیم منطقه
طبقه بندی اقلیمی، مجموعه قواعد عددی و ریاضی است که بر­اساس آن می­توان مناطق مختلف اقلیمی را که از دید شاخص­ های آب و هوایی مشابه هستند در یک گروه قرار داد [ ۵۷].
به منظور بررسی وضعیت اقلیمی منطقه مورد مطالعه از دو روش ضریب خشکی دومارتن و ضریب اقلیمی و اقلیم نمای آمبرژه استفاده شده است.
برای تعیین وضعیت اقلیمی منطقه مورد مطالعه با استانداردهای علمی از فرمول تجربی دومارتن که عوامل حرارت و میزان بارندگی را ملاک طبقه‌بندی قرار داده استفاده شد. در فرمول دومارتن ضریب خشکی نسبت مستقیم با بارندگی و نسبت عکس با درجه حرارت سالیانه دارد، کاهش ضریب خشکی دلیل بر خشکی منطقه و افزایش آن موید مرطوب بودن آن است. رابطه ۳-۱ توسط دومارتن جهت تعیین اقلیم یک منطقه پیشنهاد شده است:
رابطه ۳-۱
که در آن P میانگین بارندگی سالیانه (میلی متر) و T متوسط دمای سالیانه ( درجه سانتیگراد) است[۴۱].
ضریب خشکی دومارتن براساس آمار ایستگاه موجود در منطقه ۵٫۲ محاسبه شده است، لذا اقلیم منطقه با توجه به جدول اقلیمی دومارتن ( جدول۳-۳ )، اقلیم خشک تعیین شد.
جدول۳-۳- جدول اقلیمی دومارتن

محدوده ضریب خشکی دومارتن ( I )

اقلیم

کمتر از ۱۰

خشک

۱۰ تا ۱۹٫۹

نیمه خشک

۲۰ تا ۲۳٫۹

مدیترانه ای