قانون ۱۲۷۰: دارایی های غیرمنقول، دارایی های منقول با ارزش، حقوق و دعاوی حقوقی، اعم از شخصی یا حقیقی، که متعلق به مقام پاپی هستند، پس از یک دوره‌ی صد ساله تجویز می‌شوند. برای این دارایی ها که متعلق به فرد دیگر حقوقی عمومی کلیسایی هستند دوره‌ی تجویز سی سال است.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

قانون ۱۲۷۱: اسقف‌ها به دلیل تعهدشان به وحدت و نیکوکاری، و مطابق با دارایی های قلمروهای اسقفی شان، برای اهدافی که مقام پاپی ممکن است از زمانی به زمانی برای انجام مناسب خدمت اش به کلیسای جهانی، نیاز داشته باشد با یکدیگر متحد هستند.
قانون ۱۲۷۲: در مناطقی که موقوفات به درستی به اصطلاح هنوز هم وجود دارد، بر عهده مجمع اسقفی است که چنین موقوفاتی را با قواعد مناسب، موافق و مورد تأیید توسط مقام پاپی تنظیم نماید. هدف این قواعد این است که درآمد و تا آنجا که ممکن است سرمایه به خودی خود از موقوفه توسط مقامات به صندوق ذکر شده در قانون ۱۲۷۴ بند۱، منتقل گردد.

عنوان دوم: سرپرستی^[۱۳۸] دارایی ها

قانون ۱۲۷۳: پاپ رم، به موجب تفوق حکومتی اش، سرپرست اعظم و مباشر تمام دارایی های کلیسایی است.
قانون ۱۲۷۴: بند۱: در هر اسقف نشینی صندوق ویژه‌ای وجود دارد که هدایا و دارایی های مادی را برای هدف تأیید شده جمع‌ آوری می‌کند، مطابق با قانون ۲۸۱، برای حمایت از روحانی ای که به اسقف نشین خدمت می‌کند، مگر اینکه آنها به گونه ای دیگر تأمین شوند.
بند۲: جایی که هنوز هیچ نظام سازماندهی شده مناسب از تأمین اجتماعی برای روحانی وجود ندارد، مجمع اسقفی باید صندوقی ایجاد ‌کند که امنیت اجتماعی کافی برای آنها را فراهم کند.
بند۳: تا حدی که نیاز است، خدمت عمومی در هر اسقف نشین ایجاد می‌شود توسط اسقفی که قادر به انجام تعهدات خود نسبت به سایر افراد که به کلیسا خدمت می کنند و قادر به رفع نیازهای مختلف اسقف نشین می‌باشد، این همچنین می‌تواند بدان معنی باشد که اسقف نشین ثروتمندتر ممکن است به آنهایی که فقیرتر هستند کمک نماید.
بند۴: با توجه به شرایط محلی متفاوت، اهداف توصیف شده در بندهای ۲و ۳ را می توان با ادغام صندوق‌های مختلف اسقف نشین، یا با همکاری میان اسقف نشین های مختلف، یا حتی با ایجاد ارتباط مناسب برای آنها، یا در واقع برای کل قلمرو مجمع اسقفی به خودی خود بهتر به دست آورد.
بند۵: در صورت امکان، این صندوق‌ها باید به شیوه‌ای که در قانون مدنی نیز اعتبار دارند ایجاد شوند.
قانون ۱۲۷۵: اندوخته‌ی فراهم شده توسط تعدادی اسقف نشین سرپرستی می شوند مطابق با قواعدی که در زمان مناسب توسط اسقف های مربوطه تأیید می شوند.
قانون ۱۲۷۶: بند۱: سراسقف‌ها باید به دقت بر سرپرستی تمام اموالی که متعلق به افراد حقوقی عمومی هستند، نظارت کنند، بی آنکه زیانی برسد به عناوین قانونی که ممکن است به سراسقف حقوق بیشتری بدهد.
بند۲: سراسقف ها با توجه به حقوق، آداب و رسوم و موقعیت‌های قانونی، کل موضوع سرپرستی دارایی های کلیسایی را با صدور دستورالعمل‌های ویژه در محدوده های قانون جهانی و خاص تنظیم می‌کنند.
قانون ۱۲۷۷: در انجام کارهای سرپرستی که در پرتو وضعیت مالی اسقف نشین از اهمیت عمده‌ای برخوردار است، اسقف اسقف نشین باید کمیته مالی و دادگاه اسقفی را برای کارهای غیر معمول سرپرستی در نظر بگیرد مگر در مواردی که صریحاً در قانون جهانی یا در اسناد اصلی مندرج شده باشد، اسقف اسقف نشین نیاز به موافقت کمیته و دادگاه اسقفی دارد. برعهده مجمع اسقفی است تعیین آنچه که به عنوان کارهای سرپرستی غیر معمول در نظر گرفته شده است.
قانون ۱۲۷۸: علاوه بر وظایف ذکر شده در قانون ۴۹۴ بندهای ۳ و ۴، اسقف اسقف نشین ممکن است وظایف ذکر شده در قانون ۱۲۷۶ بند۱ و قانون ۱۲۷۹ بند۲ را نیز به سرپرست مالی واگذار نماید.
قانون ۱۲۷۹: بند۱: سرپرستی دارایی های کلیسایی متعلق به فردی است که با قدرت مستقیم حاکم بر فردی است که دارایی ها به او تعلق دارد، مگر اینکه قوانین با قانون خاص یا آداب و رسوم خاص به گونه ای دیگرتعیین کند، و بی آنکه زیانی به حق سراسقف برای مداخله در بخشی که سهل انگاری در سرپرستی وجود دارد، برسد.
بند۲: جایی که هیچ سرپرستی برای فرد حقوقی عمومی توسط قانون یا توسط اسناد اصلی یا توسط قوانین خودش معین نشده است، سراسقفی که تابع آن است افراد مناسبی را به عنوان سرپرست برای مدت سه سال تعیین می‌کند. همان افراد می‌توانند توسط سراسقف تعیین گردند.
قانون ۱۲۸۰: هر فرد حقوقی کمیته مالی خودش، یا دست کم دو مشاور دارد که در انجام وظایف سرپرستان، مطابق با قوانین همکاری می کنند.
قانون ۱۲۸۱: بند۱: بی آنکه زیانی به مفاد قوانین برسد سرپرستان زمانی که فراتر از حدود و شیوه‌ی سرپرستی عادی بروند بی اعتبارانه عمل کرده اند، مگر اینکه آنها ابتدا از سراسقف مجوز کتبی توانایی انجام آن را دریافت نمایند.
بند۲: قوانین تعیین می‌کنند که چه کارهایی از حدود و شیوه‌ های عادی فراتر روند. اگر قوانین در این نکته ساکت باشند، وظیفه اسقف اسقف نشین است، پس از مشاوره با کمیته مالی، این کارها را برای افراد تابع او تعیین کند.
بند۳: تا آنجا که به نفع خودش است، فرد حقوقی هیچ کس را مسئول اعمال نا معتبر سرپرستان خود نداند. با این حال، فرد حقوقی مسئول است، زمانی که چنین کارهایی معتبر ولی غیرقانونی هستند، بی آنکه زیانی به حق خودش برسد با اقامه دعوی یا کمک گرفتن برعلیه سرپرستانی که باعث آن خسارت شده‌اند، اقدام کند.
قانون ۱۲۸۲: تمام افراد، اعم از روحانی یا عوام، که به طورقانونی در سرپرستی دارایی های کلیسایی نقش دارند، موظف به انجام وظایف خود به نام کلیسا، مطابق با قانون هستند.
قانون ۱۲۸۳: پیش از اینکه سرپرستان وظایف خود را به عهده بگیرند:
آنها باید در حضور سراسقف یا نماینده اش سوگند یاد کنند که به خوبی و درستی وظایف خود را انجام خواهند داد؛
آنها سیاهه واضح و دقیقی از تمام دارایی های غیرمنقول، دارایی های منقول که ارزشمند هستند یا از ارزش فرهنگی بالا برخوردار هستند، و از سایر اموال، با توضیحات و برآورد ارزش شان تنظیم نمایند که توسط خودشان امضاء شود؛ زمانی که این (سیاهه) تنظیم شد، درستی آن تأیید ‌شود؛
یک کپی از این سیاهه در اداره سرپرستی نگه داشته شود و یکی دیگر در آرشیو کشیشی؛ هر گونه تغییری که در دارایی ها رخ دهد در هر دو کپی ذکر ‌گردد.
قانون ۱۲۸۴: بند۱: تمام سرپرستان وظایف خود را با جدیت یک صاحب خانه خوب انجام دهند.
بند۲: بنابراین آنها باید:
مراقب باشند هیچ اموالی که در حوزه مراقبت آنها قرار دارد به هیچ وجه نابود نشود یا در معرض خطر قرار نگیرد؛ برای این منظور آنها تا حد لازم اقدامات احتیاطی ترتیب دهند؛
اطمینان حاصل کنند که مالکیت دارایی های کلیسایی به شیوه‌هایی که در قانون مدنی معتبر هستند حفاظت می‌شوند؛
مفاد قانون و قانون مدنی و قیود موسس یا اهدا کننده یا مرجع قانونی را رعایت کنند؛ آنها مراقبت ویژه ‌شوند که توسط کلیسا از طریق عدم رعایت قانون مدنی متحمل آسیبی نشوند؛
به دقت و در زمان مناسب در صدد درآمد و تولید دارایی ها باشند، آنها را به طور مطمئنی محافظت کنند و آنها را مطابق با خواست موسس یا قواعد قانونی مصرف کنند؛
در زمان مناسب سودی را که به دلیل وام یا وثیقه تعیین شده است را پرداخت نمایند و مراقب باشند که در زمان مقرر سرمایه را باز پرداخت نمایند؛
با رضایت سراسقف از پولی که پس از پرداخت هزینه‌ها مازاد است استفاده کنند و می‌توانند برای اهداف فرد حقوقی به طور سودآوری سرمایه گذاری کنند؛
به دقت اسناد هزینه و درآمد را نگه دارند؛
گزارشی از سرپرستی خود در پایان هر سال تهیه کنند؛
اسناد و مدارک ثبت حقوق کلیسا یا نهاد با دارایی هاشان را در آرشیو مناسب و قابل دسترس محافظت و مرتب نمایند؛ جایی که در آن نسخه‌های معتبر تا حد امکان به راحتی درآرشیوهای کشیشی قرار بگیرد.
بند۳: مجدانه توصیه می شود که سرپرستان هر سال بودجه درآمد و هزینه‌ها را حساب نمایند. با این حال، قانون خاص برای این اجبار ایجاد شده و دقیقاً تعیین شده است که این چگونه ارائه شود.
قانون ۱۲۸۵: فقط در محدوده سرپرستی عادی، سرپرستان مجاز به جمع کردن هدایا برای اهداف آیینی یا خیرات مسیحی از دارایی های منقول می‌باشند که متشکل از موقوفه ثابت نیستند.
قانون ۱۲۸۶: سرپرستان دارایی های مادی:
در ایجاد قراردادهای استخدام، به طور صحیحی توجه به اصول تعلیم داده شده توسط کلیسا، قوانین مدنی مربوط به کار و زندگی اجتماعی را رعایت نمایند؛
به کسانی که برای آنها تحت قرارداد کار می‌کنند دستمزد عادلانه و صادقانه پرداخت کنند که برای نیازهای خود و آنهایی که وابسته به آنها هستند کافی باشد.
قانون ۱۲۸۷: بند۱: جایی که دارایی های کلیسایی از هر نوع به طور غیرقانونی از قدرت حاکمیت اسقف اسقف نشین خارج گردد، سرپرستان آنها، اعم از روحانی و غیر روحانی، هر سال موظف به ارائه گزارش از سرپرستی خود به سراسقف محلی می‌باشند، که او در کمیته مالی اش برای بازپرسی پذیرفته شده است. صحت هر آداب و رسوم خلافی دوباره بررسی گردد.
بند۲: سرپرستان گزارشات را به مومنانی دهند که دارایی های آنها مطابق با قواعدی که توسط قانون خاص وضع شده اند، به کلیسا داده شده است.
قانون ۱۲۸۸: سرپرستان نه دعواهای حقوقی به نام فرد حقوقی عمومی و نه آنهایی که در دادگاه غیر دینی مورد بحث هستند را بدون دریافت مجوز مکتوب اولیه از سراسقف مربوطه شروع نکنند.
قانون ۱۲۸۹: اگرچه آنها موظف به کار سرپرستی به واسطه دفتر کلیسایی نیستند، سرپرستان نمی توانند به طور خودسرانه کاری را که بر عهده گرفته‌اند را رها کنند. اگر آنها این کار را انجام دهند، و این کارها به کلیسا آسیب وارد نماید، آنها موظف به جبران هستند.

عنوان سوم: قراردادها^[۱۳۹] و انتقال^[۱۴۰]ویژه

قانون ۱۲۹۰: بی آنکه زیانی به قانون ۱۵۴۷ برسد، هرآنچه قانون مدنی محلی درباره قرارداد‌ها، به طور کلی و به طور خاص، و درباره اجتناب از قراردادها مقرر می‌دارد، در مورد اموالی که تابع قدرت حاکمیت کلیسا هستند، و با همان اثر می‌باشند، رعایت شود، به شرط اینکه قانون مدنی خلاف قانون الهی نباشد، و قوانین کلیسایی به گونه ای دیگر معین نشود.
قانون ۱۲۹۱: اجازه از مرجع ذیصلاح توسط قانون مورد نیاز است برای انتقال معتبر اموالی که با انتقال قانونی، تشکیل موقوفه ثابت فرد حقوقی عادی، هر زمان ارزش شان بیش از مجموع تعیین شده توسط قانون گردد.
قانون ۱۲۹۲: بند۱: بی آنکه زیانی به مفاد قانون ۶۳۸ بند۳ برسد، زمانی که مقدار دارایی های انتقال داده شده بین مبالغ حداقل و حداکثر است توسط مجمع اسقفی برای حوزه خود تثبیت گردد، مرجع ذیصلاح در مورد افراد حقوقی که تابع اسقف اسقف نشین نیستند توسط قوانین خود فرد حقوقی تعیین شوند. در دیگر موارد، مرجع ذیصلاح اسقف اسقف نشین است که با رضایت کمیته امور مالی، شورای اسقفی، و هر گونه احزاب علاقه مند اقدام ‌کند. اسقف اسقف نشین نیاز دارد به رضایت این افراد برای انتقال اموالی که متعلق به خود اسقف نشین است.
بند۲: اجازه مقام پاپی مقدس نیز مورد نیاز است برای انتقال معتبر اموالی که ارزش مبلغ حداکثر آن بالاتر است، یا اگر تردیدی است از انتقال چیز داده شده به کلیسا به دلیل نذر، یا از اشیائی که ارزش هنری یا تاریخی دارند.
بند۳: زمانی که درخواستی ایجاد گردد برای انتقال اموالی که تقسیم پذیر هستند ، این درخواست باید بیان کند چه بخش هایی اکنون انتقال داده شده اند؛ در غیر این صورت مجوز نامعتبر است.