شاخص مانده نقدی خالص[۳۶]
شاخص جدید دیگری است که برای تعیین وضعیت نقدینگی شرکت ها معرفی شده است. در این شاخص برای نشان دادن وضعیت نقدینگی شرکت به مانده وجه نقد و اوراق بهادار توجه می شود. این شاخص ذخیره نقدینگی واقعی شرکت را، در رابطه با نیازهای پیش بینی نشده نشان می دهد. نحوه محاسبه مانده نقدی خالص به صورت زیر است :
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
NLB = (CASH + MKT – AP) / TA
NLB = مانده نقدی خالص
CASH = وجه نقد
MKT = اوراق بهادار قابل فروش
AP = اسناد پرداختنی
TA = کل دارایی ها
این شاخص نشان می دهد که مانده نقدی خالص شرکت چند درصد کل دارایی های شرکت است. هر چه این نسبت بیشتر باشد شاخص نقدینگی بهتر است. (جهانخانی و پارسیان ، ۱۳۸۴)
شاخص تطبیق سررسید بدهیهای جاری و مطالبات
در این روش برای پی بردن به اینکه تا چه حد وجوهی که از محل مطالبات جمع آوری می شود پاسخگوی تعهدات و بدهیهای جاری است، دوره مطالبات و دوره بدهیهای جاری محاسبه و مقایسه می شود. فرمول شاخص به صورت زیر است (جهانخانی و پارسیان ، ۱۳۸۴):
(CLP * DS) / (RP * DP) = MM
برای محاسبه این شاخص می باید مراحل زیر طی شود:
دوره مطالبات به شرح زیر محاسبه می شود:
RP = [{360 * R) / S]
دوره پرداخت بدهی جاری به شرح زیر محاسبه می شود:
CLP = / TP
MM = شاخص تطبیق سررسید
RP = دوره وصول مطالبات
CLP = دوره پرداخت بدهی های جاری
S = فروش سالانه
R = حساب های دریافتنی
OCL = بدهی های جاری عملیاتی
SC = مازاد نقدینگی
TP = کل پرداختی های نقدی عملیاتی
DP = متوسط پرداخت روزانه (TP/360)
DS = متوسط فروش روزانه (S/360)
این نسبت نشان می دهد که بین زمان و مبلغ دریافت و پرداخت وجه نقد چه رابطه ای وجود دارد. مثلا اگر حاصل این نسبت برابر با یک شود نشان می دهد که زمان و مبلغ دریافت و پرداخت کاملا با هم تطبیق دارد. اگر از یک کمتر باشد نشان می دهد که بین دریافت و پرداخت به لحاظ زمان و مبلغ تناسب وجود ندارد و شرکت با مشکل نقدینگی مواجه است. اگر نسبت از یک بیشتر باشد نشان می دهد که شرکت با مازاد نقدینگی مواجه است.
در شرایطی که دوره وصول و دوره پرداخت با هم برابر باشد به میزانی که فروش روزانه از پرداختی های روزانه بیشتر باشد به همان اندازه مازاد نقدینگی وجود دارد. در شرایط که دوره وصول طولانی تر یا کوتاهتر است تعیین میزان مازاد یا کمبود نقدینگی پیچیده تر می شود.
برای پی بردن به اینکه متوسط مازاد و کمبود نقدینگی شرکت در این شرایط چه میزان خواهد بود از فرمول زیر استفاده می شود:
[(۱- (CLP/ RP)) – ((DS – DP) / DP] * (DS – DP)
فرمول بالا نشان می دهد که مابه التفات بین فروش و پرداخت های روزانه برای جبران طولانی بودن دوره وصول نسبت به دوره پرداخت چه می باشد.
روش لامبا (Lambda ) برای محاسبه نقدینگی
روش لامبا از جمله روشهایی است که در اندازه گیری قدرت نقدینگی شرکت ها به جریان های نقدی آتی و همچنین عدم اطمینان در جریان نقدی عملیاتی وودی و خروجی توجه دارد.
چند نکته که در شیوه های قبلی رعایت نشده بود و در روش لامبا مورد توجه قرار می گیرد به شرح زیر است.
الف- اعتبار در حساب جاری به عنوان بخشی از ذخیره نقدی پذیرفته شده است.
ب- ضمن اهمیت دادن به نیاز بالقوه نقدینگی بحث عدم اطمینان نیز در این روش مد نظر قرار گرفته است.
ج- جریان نقدی مورد انتظار شرکت در محاسبات دخالت داده شده است.
د- در سایر مدل ها فقط به جریان های نقدی مرتبط با دارایی جاری و بدهی جاری توجه می شود و به دارایی های غیر جاری توجه نمی شود. ولی در این روش به جریان های نقدی صرف نظر از اینکه بلند مدت یا کوتاه مدت باشد توجه می شود.
در روش لامبا برای تعیین وضعیت نقدینگی از فرمول زیر استفاده می شود:
/ SNCF = لامبا
FRS = ذخیره اولیه: وجه نقد به علاوه اوراق بهادار قابل معامله، به علاوه اعتبار در حساب جاری.
E(NCF) = جریان نقدی خالص مورد انتظار
SNCF = عدم اطمینان یا پراکندگی جریان های نقدی (انحراف معیار)
دوره مورد نظر برای پیش بینی می تواند سالانه، ماهانه و .. باشد.