ماده۳۱ـ طبق اصول ماده ۵۳ قواعد جنگ زمینی، اگر نیروی اشغالگر متخاصم هواپیمای خصوصی بی طرفی را هنگام ورود به محدوده تحت صلاحیت دشمن پیدا کند، می تواند هواپیما را مصادره کند مشروط بر این که کلیه خسارت آن را بپردازد.
ماده ۳۲ـ هواپیمای عمومی دشمن را، به غیر از آنهایی که در ردیف هواپیمای خصوصی شمرده می شوند هم می توان، بدون این که به عنوان غنیمت جنگی در نظر گرفته شود، توقیف کرد.
ماده ۳۳ـ هواپیمایی غیر نظامی نیروی متخاصم را، عمومی یا خصوصی، که درون محدوده تحت صلاحیت کشور خود پرواز می کنند، می توان مورد شلیک قرار داد مگر این که در صورت نزدیک شدن هواپیمایی نظامی دشمن در نزدیکترین محل فرود آید.
ماده ۳۴ـ درصورت وقوع هر یک از موارد زیر می توان به هواپیمای غیر نظامی نیروی متخاصم، عمومی یا خصوصی، شلیک کرد:
۱ـ در محدوده تحت صلاحیت دشمن به پرواز در آیند،
۲ـ اگر در نزدیکی و یا خارج از محدوده تحت صلاحیت کشور خود به پرواز درآیند،
۳ـ اگردر نزدیکی عملیات نظامی دشمن در زمین و دریا به پرواز درآیند.
ماده ۳۵ـ هواپیمای بی طرفی که در محدوده تحت صلاحیت نیروی متخاصم پرواز می کند، و اخطاری مبنی بر نزدیک شدن هواپیمای نظامی نیروی متخاصم مخالف دریافت می کند، باید در نزدیک ترین محل فرود آید. فرود نیامدن هواپیما ممکن است آن را در معرض خطر شلیک قرار دهد.
ماده ۳۶ـ هنگامی که هواپیمای نظامی دشمن به دست نیروی متخاصم می افتد، خدمه ومسافران ممکن است به عنوان زندانیان جنگی محسوب شوند.
این قانون شامل حال خدمه و مسافران هواپیمای غیر نظامی دشمن هم می شود، مگر در مواردی که هواپیمای غیر نظامی عمومی صرفاً برای جابه جایی مسافران باشد، که در این صورت مسافران باید آزاد شوند، مگر این که آنها در خدمت دشمن باشند یا از اتباع دشمن و آماده خدمت در ارتش باشند، باید به عنوان زندانیان جنگی گرفته شوند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اگر هواپیمای خصوصی دشمن به دست نیروی متخاصم بیفتد، چنانچه خدمه از اتباع کشور دشمن یا بی طرف باشند که در خدمت دشمن هستند، باید به عنوان زندانیان جنگی گرفته شوند.
خدمه اتباع کشور بی طرف که در خدمت دشمن نیستند، اگر کتاباً تعهد کنند تا پایان خصومت ها در هیچ نوع هواپیمای دشمن خدمت نکنند، آزاد می شوند. مسافران هم باید آزاد شوند مگر این که در خدمت دشمن باشند یا از اتباع کشور دشمن و آماده برای خدمت در ارتش باشند که در اینصورت باید به عنوان زندانیان جنگی بازداشت شوند. اگر منافع نظامی نیروی متخاصم ایجاب کند، آزاد سازی افراد در هر مورد باید به تعویق بیافتد.
نیروی متخاصم می تواند هر یک از اعضای خدمه یا هر یک از مسافرانی را که در حین پرواز به نحوی به دشمن کمک می کنند، به عنوان زندانی جنگی بازداشت کند.
نیروی متخاصم مخالف بایداز اسامی افرادی که پس از تعهد کتبی طبق پاراگراف سوم این ماده آزاد می شوند، مطلع شوند تا آگاهانه بر خلاف تعهدشان آنها را بکار نگیرد.
ماده ۳۷ ـ اگر خدمه هواپیمای بی طرفی که توسط نیروی متخاصم توقیف شده است، از اتباع کشور بی طرف باشد و در ارتش دشمن خدمت نکنند، باید بدون هیچ قید و شرطی آزاد شوند، در غیر اینصورت ممکن است به عنوان زندانیان جنگی بازداشت شوند.
مسافرین هواپیما باید آزاد شوند مگر این که در خدمت دشمن یا ازاتباع کشور دشمن و آماده خدمت در ارتش باشند، که در هر یک از موارد باید به عنوان زندانیان جنگی بازداشت شوند.
چنانچه منافع ارتش نیروی متخاصم لازم بداند، آزادی مسافرین و خدمه در هر مورد ممکن است به تعویق افتد.
نیروی متخاصم می تواند هر یک از اعضای خدمه یا هر یک از مسافرین پروازی را که به هر طریق به دشمن کمک می کنند به عنوان زندانی جنگی بازداشت کنند.
ماده ۳۸ـ هنگامی که تحت شرایط مذکور در مواد ۳۶ و ۳۷ خدمه و مسافرین به عنوان زندانیان جنگی بازداشت می شوند، بدین معناست که اگر از اعضای نیروهای مسلح نباشند، باید با آنها بدتر از زندانیان جنگی رفتار شود.
فصل ششم
وظایف نیروهای متخاصم در قبال کشورهای بی طرف و وظایف کشورهای بی طرف در قبال نیروهای متخاصم
ماده ۳۹ ـ هواپیماهای نیروی متخاصم موظفند حقوق قدرتهای بی طرف را رعایت کنند و از انجام هر گونه عملی در محدوده تحت صلاحیت کشور بی طرف که آن کشور منع کرده است، بپرهیزند.
ماده ۴۰ـ هواپیماهای نیروی متخاصم باید از ورود به محدوده تحت صلاحیت یک کشور بیطرف خودداری کنند.
ماده ۴۱ـ هواپیماهای سوار بر ناوهای جنگی همچون ناوهای هواپیمابر، جزئی از آن کشتی محسوب می شوند.
ماده ۴۲ـ یک دولت بی طرف باید با بهره گرفتن از تمام وسایل در اختیار خود از ورود هر گونه هواپیمای نظامی نیروی متخاصم در محدوده تحت صلاحیت خود جلوگیری کند و اگر وارد این قلمرو شده اند باید آنها را وادار به فرود کند. یک دولت بیطرف با بهره گرفتن از تمام وسایل در اختیار خود باید هواپیمای نظامی نیروی متخاصم را به همراه خدمه و مسافران آن، هر چند نفر که باشند، پس از فرود به هر دلیلی، در محدوده تحت صلاحیت خود بازداشت کند.
ماده ۴۳ـ اگر خدمه هواپیمای نظامی از کار افتاده که متعلق به نیروی متخاصم است، خارج از آب های بی طرفی نجات یافته اند و سپس توسط هواپیمای نظامی بی طرف وارد کشور بی طرف شده اند، باید بازداشت شوند.
ماده ۴۴ـ هر گونه کمک، مستقیم یا غیر مستقیم، دولت بی طرف به هواپیماهای نیروی متخاصم، قسمتی از هواپیماها یا مهمات و محموله های لازم برای هواپیما ممنوع است.
ماده ۴۵ـ بنا به شرایط ماده ۴۶، قدرت بی طرف نباید از صادرات یا ترانزیت هواپیما، اجزاء هواپیما یا مهمات و محموله هواپیما از طرف نیروی متخاصم جلوگیری کند.
ماده ۴۶ـ یک دولت بی طرف باید از تمام وسایل دراختیار خود استفاده کند تا:
۱ـ از ترک هواپیمایی که آماده حمله به نیروی متخاصم است از محدوده تحت صلاحیت خود جلوگیری کند. همچنین اگر این هواپیما حامل مهماتی است که آن را قادر به حمله می کند، اگر دلیلی مبنی بر آمادگی چنین هواپیمایی برای حمله به نیروی متخاصم وجود دارد،
۲ـ از ترک هواپیمایی که در میان اعضای خدمه خود شخصی از نیروی نظامی متخاصم وجود دارد جلوگیری کند،
۳ـ از کار در هواپیمایی که برای تخلفف از اهداف این ماده طراحی شده است، جلوگیری کند،
هنگام ترک هر هواپیمایی در محدوده تحت صلاحیت کشور بی طرف که حامل اشخاص یا همراهانی است، دولت بی طرف موظف است به دستور نیروی متخاصم مسیری را برای آن هواپیما مشخص کند که در مجاورت عملیات نظامی نیروی متخاصم مخالف نباشد و باید هر ضمانتی را که لازم بداند تعیین کند تا اطمینان حاصل نماید هواپیما همان مسیر تعیین شده را دنبال می کند.
ماده ۴۷ ـ یک کشور بی طرف موظف است از هر گونه دیدبانی هوایی حرکات، عملیات یا مدافع یک نیروی متخاصم به منظور گزارش به نیروی متخاصم دیگر جلوگیری کند.
این شرط در مورد یک هواپیمای نظامی متخاصم بر روی کشتی جنگی هم به طور یکسان صادق است.
ماده ۴۸ـ هر گونه عملی که توسط قدرت بی طرف تحت این مقررات در توسل به زور یا استفاده از وسایل در اختیار خود جهت اجرای حقوق و وظایفشان انجام شود، نباید به عنوان یک عمل خصمانه تلقی گردد.
فصل هفتم
بازدید و جستجو، تصرف و محکومیت
ماده ۴۹ـ هواپیمای نظامی متخاصم می توانند هواپیماهای خصوصی را بازدید، بازرسی و تصرف کنند.
ماده ۵۰ـ هواپیمای نظامی متخاصم می تواند به هواپیماهای غیر نظامی عمومی و خصوصی دستور فرود دهد یا به هواپیما اجازه دهد تا برای بازدید و بازرسی در محلی که به آسانی در دسترس است، فرود آید.
امتناع از دستور فرود تا رفتن به محلی برای بازرسی هواپیما را در معرض خطر شلیک قرار دهد.
ماده ۵۱ـ هواپیمای غیر نظامی عمومی که متعلق به دولت بی طرف است، به غیر از آنهایی که باید به عنوان هواپیماهای خصوصی در نظر گرفته شوند، فقط می توان جهت تایید برگه های آن مورد بازدید قرار گیرد.
ماده ۵۲ـ هواپیماهای خصوصی دشمن ممکن است در هر شرایطی مورد تصرف قرار گیرند.
ماده ۵۳ـ یک هواپیمای خصوصی بی طرف تنهادر حالی مورد تصرف قرار می گیرد که:
الف) مانع اعمال حقوق مشروع دولت متخاصم شود،
ب) تحریمی را که فرماندار نیروی متخاصم تحت ماده ۳۰ وضع کرده است و این هواپیمای بی طرف به آن کاملاً واقف است نقض کند،
ج) در عملیات غیر بی طرفانه ای دست داشته باشند،